22 Eylül 2010 Çarşamba

KREŞ GÜNLÜKLERİ-4'E DEVAM

Dün sabah yaşadıklarımızı anlatmıştım.Akşam iş çıkışı almaya gittiğimizde olanları anlatmaya başlyorum hemen.Zira benim için çok önemli anlar bunlar.Mutlaka kayıt altına almalıyım.
Kapıdan içeri girdik, görevliler bir çocuğu annesine teslim ediyorlar.O anda merdivenlerin köşesinde pembe badisiyle Damla'yı görüyorum."kaayaaaa dellll, çabukkk, anne baba deldiiii" diye içeriye koşuyor hemen.Sonra yanında Karya ile birlikte yanımıza geliyorlar.Karya benim kucağıma Damla babasının kucağına atlıyor sarılıyor, öpüşüyoruz.O arada görevli teyzelerimizden birisi "çocukları bir süre erken almanız mümkün mü" diye soruyor benim şaşkın bakışlarım arasında.
Neden ne oldu ki modundayım ben?Kadıncağız açıklamaya çalışıyor "daha çok küçükler, herkes gidiyor ve herkesin ardından ağlıyorlar, bir on gün falan en azından yarım saat kadar erken alabilirmisiniz" diye soruyor tekrar.Benim bakışlarımdan rahatsız olmuş anlaşılan ki "lütfen yanlış anlamayın henüz çok küçükler, ana kuzusu bunlar daha, Damla baba baba diye sayıkladı durdu" diyor.Bense yanlış anlamadığımı sadece şok yaşadığımı, çünkü çok üzüldüğümü söylüyorum.Hiç beklemediğim bir şey bu.Tamda sadece sabah problemleri yaşadığımızı düşünürken.Çok şükür Allah'ım sonradan sorun yaşamıyoruz derken.Kadın bunları anlatıyor ama ben kafamda neler kuruyorum.Gözümde canlandırıyorum kuzularımı.Her giden çocuğun ardından ağlamalarını düşünüyorum.kendilerini terkedilmiş hissetmelerini.Allah'ım diyorum ne yapıyoruz biz.Nasıl izin veriyoruz buna.M.ile de günlerdir bunu konuşuyoruz erken verdik kreşe konusunda hemfikiriz.Ama mecburduk.Anane hasta hem de çok.Babane de hasta ve bugünlerde ameliyat olması gerekiyor.Hilal Ablmızın da eşi hastalandı.Çevremizde kızlarla ilgilenen herkes hasta yani.Bu durumda ya benim işi bırakmam gerekiyordu yada kızları erkenden kreşe vermemiz.Vicdan azabı yaşıyoruz M ile.Gerçekten çok zor bir durum.Sonra düşünüyoruz ya bizim gibi imkanları olmayan insanlar ne yapsın.Çocuklarını çok küçük yaşlarda hatta aylıkken kreşe verenler.Yine çok şükür 2,5 yaşımıza kadar sağlıklı ve sevgi dolu olarak bakıldılar.Allah bin kere razı olsun anane ve babanemizden.Kendi sağlıklarını hiçe sayıp çocuklarla fazlasıyla ilgilendiler.Ama artık onlarında dinlenmeyi hakkettiği bir gerçek.
İşte böyle arabada eve gidene kadar içim kan ağladı.Kahroldum.Bugün biraz erken çıkacağız, erken alacağız kuzuları.M.ile konuştuk bu kuzular biz onları alıp eve götürene kadar açlıktan ölüyor sanki ne yapabiliriz diye.Sonra yanımıza meyve ve kuruyemiş alalım diye bir öneri geldi canım M.den.(Sen olmasan bir çok konuda tıkanıp kalırım) Akşam işden çıkmadan yanıma aldığım elmayı soydum dilimledim ve tupper kabımın içine koydum.M.de ceviz ve badem almıştı.Kızlar arabaya gelince elma yermisiniz diye sordum.İkiside atladı hemen "eyeeettt" diye.verdim ellerine birer dilim.Damla anında iki dilim elmayı süpürdü.Kalan bir dilim elmada Karya'nın ya.Onu da isteyince ikiye bölüp vereyim dedim ama Karya sıpası kıyameti kopardı "hayırrrr" diye.Damla sıpasıda tamamını istermiş.Elmaaaaaaa diye ağladı uzun süre.M.dayanamadı ilk gördüğün yerden elma aldı güzelce yıkattı ve verdi ellerine.Elma alırken çok da güzel ekmek kokuları geldi burnuma benim içinde ekmek aldı fırından sıcacık.Kızlar ekmek kokusunu duyunca bu kez de "emmekkkkkkkk" diye bastılar yaygarayı.verdik ellerine birer parça.eve gidene kadar ekmek ve elma şeklinde atıştırmalar yapıldı arada da ceviz.
Eve geldik ben apar topar attım kendiğimi mutfağa.Bu sıralar ben mutfaktayken yanıma gelip sandalyeye çıkıp beni izliyorlar ve bundan çok da keyif aldıklarını görüyorum.Sofrayı beraber hazırlıyoruz.Yemeğimizi yiyoruz.Biraz oyalanıyoruz ve sonra uyuma faslı.Dün akşam M.nin bana çok yardımı oldu.Kızlarla çok güzel ilgilendi.Ama ben bu kreş işini hiç sevmedim sanki.Akşamları kızlarla geçirecek zamanım olmuyor.Ben mutfakta harala gürele yemek, bulaşık v.s telaşındayım sonra zaten uyku saatleri geliyor.Sadece uyuturken bir arada olabiliyoruz neredeyse.Aklım hiç ermedi valla.

8 yorum:

Belkıs dedi ki...

birebir kendim yaşasam bu kadar etkilenirdim ben bu işten, tıkandın diyecek bişey bulamıyorum, desemde zaten faydası olmaz bu halde, zira hüngürşangır ağlamaktayım, nası bi süreçtir bu yahu bitsin gitsin bian evvel :((

İkiz Annesi sdilek dedi ki...

Ahh belkısım gerçekten zor anlar yaşabiliyorum.Ama geçecek bu günelr bunuda biliyorum.Bir an önce büyüseler de bitse..

aysencifci dedi ki...

Bende heyecanla takip ediyorum kreş günlüklerini. Alışmaları için 1 ay verin diyorlar. Kimi çocuk 15 günde alışıyor, kimi 3 günde.. Şükür ki yanlız değiller, birbirlerine destekler farketmeselerde. Haklısın, binlerce kez, bakacak kimseleri olmayıp çocuğunu aylıkken bırakanlar var. Haklısın babaanne-anneanne sağlık nedeniyle artık bakamıyorlar. Şu ara çevremdeki herkes yuva-kreş-okul derdinde. Bugünlerde geçecek, evde yardımcın olmayınca tabii ki tüm zamanın yemek-bulaşık vs derken geçiyor onlarla oynayacak vaktin azalıyor, tüm çalışan kadınlar gibi.. Canım ya, yanında olup sana keşke destek verebilsek..
Sadece sabır ve dayanma gücü diliyorum sana. Kızları da çooook öpüyorum, bir an evvel alışırlar inşallah.

İkiz Annesi sdilek dedi ki...

Ayşencim teşekkürler canım ya..
İyiki varsınız.Uzakta olsanızda bu detseğiniz bile yetiyor inan.Biliyorum ki yalnız değilim ben.Benim gibi zor durumda olan bir sürü anne var.Hatta daha da zor durumda.Çok şükür halimize.Ama desteğin için gerçek anlamda teşekkür ediyorum sana.

Aytul Bas dedi ki...

sanki biticek ... hadi kızlar kendinizi kandırmayın..hiç bitmiyo.. alışması gereken onlar mı bizlermiyiz seçimlerimizin getirdiklerine ..onlar küçük ve inanın bizden hızlılar..şimdi son çocuk sendromu yaşar sonra dişi düşer elinize bi gün inanamazsınız ne ara büüyüdün sen diye...işte bizden onların payına düşen de bu ..naparsınız ..hadi buda bitsin demeden daha yeni toparlamıştım ama ya diye sölenirken bi yenisi başlasada tırmanışın hayatın ta kendisi gibi güzel şey anne olmak ...öyle dimi...

Oya dedi ki...

Dilekk, bu yapılırmı bana yaa. Şurda kızlar uyumuş, kahvemi alıp uzun zamandır ilk kez nete rahat rahat girmişim. Senin kreş günlüklerini ne yalan söylüyeyim bu güne kadar okuyamamışım. Hadi okuyayım neler yaşamışlar kızlar kreşte diye başladım ve şimdi boğazım düğüm düğüm, ağaladım ağlayacağım modunda öölece bakakaldım. Açıkcası daha farklı şeyler vardır sanıyordum okumaya başlarken. Çok etkilendim. Canım yaa kıyamam sanada onlarada. Alışacaklar mutlaka dilekciğim ama alışana kadar zor günler geçireceksiniz. Ama dediğin gibi bunada şükür en azından 2,5 yaşındalar ve dertlerini anlatabilecek yaştalar. Bende İkrayı vermeyi düşünüyorum yarım gün. Ama benimki bakım amaçlıdan çok sosyalleşsin diye. Benimki dana olduya artık yetmiyoruz hanfensiye. Ben büyüdüm artık beni okula gönderin diye tutturdu. Yarım gün gitsin bakalım dedik.Bakalım bizim kreş günlüğümüz nasıl gelişecek.
Çok öpüyorum kızlarıda senide...

aysencifci dedi ki...

Günlükler durdu hayırdır? Alıştılar diye yoruyorum, inşallah doğrudur? Heyecanla bekliyorum, umarım seni ve eşini üzmezler...
Annelik bitmeyen bir vicdan muhasebesi yapmakmış! Herşey onlar için ama şimdi anlamıyorlar, umarım ilerde anlarlar..
Öpüyorum sizi.

birdamlacıkyağmur dedi ki...

Zor gerçekten çok zor.
Sabır diliyorum.
Sevgiler...