21 Ekim 2008 Salı

Karya'cık
Damla'cık

Damla ve Karya.

Damla ve Karya nereye bakıyor acaba?
Güzel kızlarım benim.Yanımda yokken sizi nasıl özlüyorum bilseniz.Siz benim hayatımın eksik kalan parçalarıymışsınız.Sizi çok seviyorum melek kızlarım.Uğur böcüklerim.
Tavşan Damla mouse ped düşmanı.Nerde görse affetmez.
Damla arkada babasının yanında.Karya neden tek başına kalmış ki.

Damla

Damla'm.Fotojenik kızım benim.

Karya'm.yaramaz kedim.salıncak altı güzelim.

Karya ne yapıyor biliyormusunuz.
Babası bilgisayar da ya.O da illa ki onun yanına gidecek.

Elinde elmasıyla Karya.
O elmayla nasıl kaçmış yanımızdan.
Damla
Karya
Karya
Mutfak kedileri.
Damla ve Karya.
Karya ve Damla yaramazlık peşinde.
Karya ve Damla.
Daha önce yazdım mı bilmiyorum ama benim melek kızlarım bilgisayar delisi olup çıktılar.
Babaları ne zaman otursa bilgisayarın başına onlar hemen yanında.Benim zaten evde ekran başına oturmam mümkün diil.
Görüldüğü gibi Karya babasının kucağına çıkmayı başarmış.Damla ise hala çalışmaya devam ediyor.Biraz sonra oda başarır.Ağlama işine henüz başlamamış.
En sevdiğim halleri.Ellerine dergi veriyorum ve onlar böyle yırtıyorlar.Bayılıyorlar yırtmaya.
Ama Damla kendi elindekini bırakıp Karya'nın elindeki parçayı alıp yırtmaya devam edince ben kopuyorum.be yavrum kendi elindekini bırakıp niye kardeşinin kini alıyosun dimi ama.yok onun ki daha güzel yırtılıyor.
Babamız Karya Damla ve Ben
Karya ve Damla babaları ile.
Karya babası ile.
Damla ve babası büyükannenin evinde.
Bayram sabahı babaannemizin evinde bayram kahvaltısı yapılıyor.
Dayımız, ciciannemiz Karya ve Damla.Arka plandaki ise anneannemiz.Yeni ameliyat olduğu günler.
KArya ve Damla.Bayram şekerleri.
Damla ve Karya.
Damla ve Karya.Kumanda canavarları.
Karya.
Ben ve Damla vapurda
Karya ve Babasının küçük Dayımıza giderken ki vapur sefası.
Bayramın 2.günü küçük dayımız ve ciciannemiz ile birlikte bayram ziyaretine giderken.

13 Ekim 2008 Pazartesi

Annelik...

Allah'ım annelik nasıl bir duygudur ki evladına bakınca yüreğin sızlar.
Resimlerine bakınca inanılmaz bir özlem duyup, eve, onlara koşasın gelir.
Perşembe gününden beri Damla'm hasta.Ateşi yüksek.Ama bugün iyi çok şükür.
Günlerce ağzına lokma koymadı.Gözleri süzüldü.Bakışları değişti.
Bir kaç hafta önce Karya'cım da aynı şekilde hastalanmıştı.
O zaman evdeydim ve bloguma onun hastalığını detaylarıyla yazamamıştım.
Allah'ım sen yavrularımızı hasta etme noolursun.O kadar çaresi kalıyor ki insan.
Ne yapacağını bilemiyor.Neresi ağrıyor, ne derdi var bilemiyorsun ve bu çok kötü bir duygu.
Yetersizlik ve çaresizlik..İnsanı yiyip bitiren duygu bu.
Evladın orada acı çekerken, senin elinden hiç bir şey gelmiyor.
Kuzularım benim..
Canlarım..
Annelerinin melek kızları.
Sizi çok seviyorum iki tanelerim...
Siz bizim hayatımıza anlam katan, yaşamımıza neden olan varlıklar oldunuz.
İyi ki geldiniz ve iyi ki hayatımıza girdiniz..
Babanız ve ben sizi o kadar çok seviyoruz ki bunu kelimelere döküp anlatmak imkansız.

8 Ekim 2008 Çarşamba

GEÇMİŞ BAYRAMINIZ KUTLU OLSUNNN:))

Bayram biteli günler oluyor ama ben ancak yazma fırsatı buluyorum.Bayram resimlerimiz de zaten henüz makinede.Onları da en kısa zamanda buraya aktarmaya çalışacağım.
Gelelim bayramda neler yaptık.
Bayramın birinci günü kalktık kocişle.Bizim kuzular her zaman erkenden kalkarlardı ama o gün biz de evdeyiz diye herhalde saat 10.00 a kadar uyudular.
Neyse uyandıktan sonra kuzuları hazırladık. Bayramlıklarını giydirdik ve kahvaltıya babaannemize gittik.Orada biraz oturduk.Oradan kalktık büyük amcamıza gittik (kocişin amcası) ama evde bulamadık.Çünki yengemiz rahatsızlanmış ve hastaneye gitmişler.Oradan çıktık büyükannemize gittik.Anneannemizde oradaydı çünki.Hastaneden çıkınca Tuncay Dayımıza gitmişti anneannemiz ve bayram nedeniyle büyükkannemize geldi.Orada oturduk yemek yedik.Gelenleri karşıladık.Sağolsunlar herkes oraya geldi.Akşam evimize döndük.Ertesi gün arkadaşlarımız Cem-Fatma ve kızları Ecem bize geldiler.hep birlikte dışarı çıktık, bir şeyler atıştırdık ve doğruca eski apartman komşumuz Aytun Abinin annesine gittik.Aytun Abinin babası kısa süre önce vefat etmişti çünki.Biraz oturup döndük ve Fatmaları bize bırakıp biz tekrar amcamıza gittik.Onlarla da bayramlaşıp evimize döndük.Bayramın üçüncü günü Tuncay Dayımız bizi aldı ve yapmamız gereken akraba ziyaretlerimizi yaptık.Biz önce kocişle Zeynep halamıza gitmiştik.oradan Dayımızla Büyük halamıza gittik.Oradan Büyük Dayımıza (Polis Mustafa dayıma) gittik.Orada Dikiliden gelen ve çok sevdiğim İsmail Dayımı gördük.Sonra Alirıza Dayımlara gittik ve en son Yeter Teyzemlere giderek bayram ziyaretlerimizi tamamladık.
Ertesi gün kocişin askerlik arkadaşı Uğur aradı.Bayram nedeniyle tatil için Bodruma gelmişler. Kendileri aslında İstanbulda yaşıyorlar.Bodrumdaki tatillerini bitrip birde Gümüldürde tatil yapalım demişler ve geçerken bize de uğramışlar sağolsunlar.Akşama bize geldiler.Eşi Ülkü de kendisi de çok tatlı insanlar.Hele bir oğulları var 3,5 yaşında Emirhan.İnanılmaz bir çocuk.Maşallah ne kadar akıllı öyle.Yalnız çok fazla kardeşi olmasını istiyor ve benim kızları alıp götürmeye bile kalktı..Annesi kardeş yapmaya söz verince benim kızlardan vazgeçti Emirhan.
Hafta sonu temizlikle geçti.Bu arada anneannemiz bize geldi.Bir müddet bizde kalıcak.Bayram tatili boyunca kızların hiçççç yaramazlık yapmadığını söyledim mi..Gezmeye bayılıyor kuzular..
Yandık mı acep:)