16 Eylül 2010 Perşembe

KREŞ GÜNLÜKLERİ-2

Dün Damla'nın okulu sevmedim gitmeyeceğim diye ağladığını yazmıştım.Sabah kalktık okula gitmek için.Damla dudağı büükük bir şekilde "anne ben okula gitmeyeceğim" dedi yine."battaniye" diye de ekledi ardından.O an aklıma geldi.Dün sabah okula bırakacağımız zaman görevli bayan battaniyesini şimdilik alalım ama bir kaç gün sonra bırakalım demişti.Ben önemsemedim açıkçası çünkü biliyordum Damlanın battaniyesinin de onunla birlikte gideceğini.Kızımın battaniyesine olan düşkünlüğünü sizde biliyorsunuz zaten.Akşam okul çıkışı aynı şeyi öğretmeni de söyledi.Bir kaç gün idare edelim..İyi de bu çocuk battaniyesiyle kendini güvende hissediyor.Bunun bir geçiş materyali olduğunu, battaniyesini benim yerime koyduğumu zaten biliyoruz.Neyse efendim bu sabah kızları içeriye gönderdikten sonra Müdüre hanımla görüşme talebinde bulundum.Sağolsun biraz sohbet ettik.Ben ona Damlanın battaniyesinin önemini anlattım.O da bugün psikologun geleceğini onunla konuşacağını en doğrusu neyse ona göre davranacağını söyledi.Ama unutmadan hemen yazmalıyım.Damla yine ağladı giderken.Biraz oyalandı girmemek için.Karya önceden girmişti ama DAmla girmeyince oda ağlamaya başladı.Bunun üzerine Damlam yine içini çeke çeke içeri girdi.Kardeşi ağlıyor diye.Nerde kalmıştım evet müdüre hanım psikolgla konuşacağını söyledi.Kızları bıraktık ve biz M ile İnciraltına kahvaltı etmeye gittik.Biraz dolaştık.Sonra otobanda bulunan selvay'a uğradık alışveriş yaptık.Eve geldik dinlendik sonra kızları almaya gittik.Öğretmenimiz ellerinden tutup getirdi kızlarımı.Psikologla konuştuklarını, battaniyeninde kreşe devam etmesine karar verdiklerini anlattı.Sevindim tabi.AMa benimle bir ara konuşmak istediğini de söyledi.psikologun söylediklerini bana detaylarıyla anlatackamış.Ama Damlanın yanında konuşmak istemediğini söyledi.Yarın arayacağım onu.Konuşacağız.Ve ben biliyorum ne konuşacağımızı.Hani dedim ya battaniye bir geçiş materyali ve benim yerime kondu diye.Damla kendini dışlanmış hissediyor.Çünkü KArya çok baskın.Dediği olmassa kıyameti koparıyor.Damla ise bu durumda kendini geriye çekiyor.Örneğin her akşam KArya benimle uyuyor.Çoğunlukla üçümüz kanepeye yatıyoruz.Sırasıyla Damla, Karya ve ben şeklinde.Yani KArya hep benim yanımda.Bana sarılan.Damla ise uzakta.Ben ne kadar sarılsamda uzakta.Örneğin bu akşam olan şeyi anlatayım.Yine yatıyoruz.Ama Damla kendi yatağında yatmak istiyor.Yanında da ben yatayım.KArya ise kanepede yatmak istiyor yine yanında ben olmak üzere.Damlanın yatağı küçük olduğu için üçümüzün aynı yerde yatması imkansız.Seçenek sunuyorum kızım buraya gel üçümüz burda yatalım yok hayır illa kendi yatağı.Yere oturdum Damlanın elini tuttum KAryanın da sırtını kaşıyorum.Karya kesinlikle kabul etmiyor DAmlayla ilgilenmemi.Ağlıyor deli gibi.Kızım o senin kardeşin onun elini tutmak zorundayım.Yok delirdi.Dedim gel seni ayağımda sallıyayım o zaman Damlanında elini tutarım.O esnada Damlada beni ayağında salla demezmi?Ne yapayım hangisini sallıyayım.Dedim ikinizide yatırayım ayağıma bir ayağımda sen yat diğerinde sen.İkiside kesinlikle istemiyor.O an bende başladım ağlamaya.çözüm bulamıyorum çünkü.Damla kaldı yatağında aldı battaniyesini eline sarıldı ona dudaklar büzük, bir taraftanda yan yan bana bakıyor.Kızım gel seni kucağıma alayım diyorum yok istemiyor.Bu beni daha çok yaralıyor.Karya da uyumak bilmiyor bir türlü.Damlanın bu durumu içimi acıtıyor.Birde öğretmenle de konuştuk ya biraz kendimi iyice suçlu hissediyorum.Sonra M.den yardım istiyorum.Geliyor Damlayı alıyor avutuyor biraz.Zorla KArya hanım uyuyor ama uyuması bir saati buluyor.20.30 da gittiğimiz odadan ben ancak 21.45 de çıkabiliyorum.Bu arada M.Damlayı ayağında sallamayı teklif ediyor ama Damla "annemmmm" diye ağlıyor.Bu çok kötü işte.Bende daha çok içeride ağlamaya devam ediyorum.Sonra Karya sızıyor ve ben geliyorum odaya bakıyorum Damla M.nin ayağında uyumuş.Usulcacık öpüyorum onu saçlarını okşuyorum almak için teşşebüs ediyorum yatağına götürmek için o an açıyor gözlerini.Sarılıyor boynuma gözleri ışıl ışıl sevinçten.Ben geldim ya.Alıyorum kucağıma diyor odamda salla beni ayağında.Götürüyorum ayağıma alıyorum bir iki dakika sallanıyor sonra yatağına yatmak istiyor.Yatıyoruz beraber hemde sımsıkı sarılarak.Sonra kuzum huzurla uyuyor.Allahım ne kadar zor bir gece oldu.Sen yardım et bana.Varmı bu konuda bana yardımcı olacak kimse.Nasıl dengeyi sağlayabilirim.Yataklarında tek başlarına uyumaya alıştırmalıyım.Ama nasıl geç mi kaldım aaba.Bunun yöntemi nedir.Bu konuda acil yardım lütfen..

4 yorum:

Eylm-Sdnz dedi ki...

Bi zaman sonra alışır damla kuzu okula..bak ozaman anne okuya diye sayıklar da durur:)))anacım sende ikitane ben bitanesini yatıramıyorum geceleri..bu konuda banada yardım pls:)))allah yardımcın(mız)olsun canım...:))

aysencifci dedi ki...

Dile'cim hakikaten çok zor senin durumun. Bildiğim bir konu değil ama inan anlattıklarını birebir yaşadım gibi oldu:(( Vicdan azabın, Damla'nın dudaklar büzük hali.. İkisi de küçük, ikisi de anneyi istiyor, biri inatçı, öneri kabul etmiyor, öbürü susuyor....
Ne zor! Senin ağlaman kadar haklı bir ağlama olamaz..
Keşke bildiğim bir şey, yardım edebileceğim bir konu olsaydı:(
Tek bildiğim sendeki bu engin sevgi ve sabır olduktan sonra bu kriz dönemlerinin de biteceği. Nasıl olsa anneyi değil de arkadaşları seçecekleri günler gelecek. Madem psikologla konuşacaksın, sana en iyi yardımı o yapar sanırım. Olmazsa birkaç uzmana daha git, sorun önemli çünkü.
Öpüyorum ve sana sabır diliyorum.

cavidan dedi ki...

canım hayırlı olsun...1 ay zaman ver derim. sonrasında onlarda alışıyor düzene müthiş ayak uyduruyorlar. eren bir ay oldu başlayalı son bir haftadır gayet iyi gidiyor. öğretmeninide seviyor. kızlarımı öp.

İkiz Annesi sdilek dedi ki...

Kızlar teşekkür ederim ilginize.Bu gece daha bir kolay oldu heşey sanki.Ben bir yol bulursam mutlaka size de yazacağım.