29 Eylül 2010 Çarşamba

BATTANİYE SORUNUMUZA ÇÖZÜM ÖNERİLERİ ARIYORUM.

Bu sabah öğretmenimizle konuşmak istedim.Bir kaç gündür konuşamamıştık çünkü.Aradığımda nasıl gidiyor diye sordum var mı bir problem babında.Bana psikologun Damla'yı gözlemlediğini ve bu battaniye işine bir çözüm bulmamız gerektiğini söyledi.Yani sürekli elinde bir battaniyeyle dolaşıyor kızım kreşte.Öğretmenimiz yemek yerken artık yanına koyduğunu ama parka giderkende yanında taşıdığını ve bunuda o küçücük boyuyla yapamadığını dolayısıyla yerlere süründüğünü ve kirlendiğini falan anlattı.Damla zaten evde de bir yere giderken aynı şekilde taşıyor battaniyesini.Ama bu aralar evde fazla birlikte değiller.Sadece kreşte yanında olmasını istiyor herhalde.Kendini güvende hissetmesi içinde bu normal bence.Hala alışamadı ve tedirgin nede olsa.Bence battaniyesiyle uzun yıllar yaşayabilirde.Çünkü eskiden yıkanmasına bile karşı çıkan kızım şimdi kendi atıyor makineye yıkanması gerektiğinde.Yalnız biz yine de M.ile bu işe bir çözüm bulmayı düşünüyorduk uzun zamandır.Ama bir türlü çözüm bulamadık.Daha küçük bir şeyle değiştirelim dedik.Hatta ciciannemiz minik minik iki tane peluş kumaş buldu geldi ama Damla onları istemedi.Ayıcıkları teklif ettim hayır dedi.Bende bugün M.nin de önerisiyle Kemeraltının arka sokaklarına gittim.Bebek eşyası satan mağazaları gezdim.Peluş battaniyemizin aynısından bir tane daha alayım ve yeni aldığımı dört parçaya ayırayım diye.Ama hiç bir yerde aynısından yani aynı renginden bulamadım.Aynı modelin yeşil rengini bir yerde buldum ve aldım.Bakalım akşama Damla ile konuşacağız.Ve o da isterse yeni battaniyemizi parçalara ayıracağız.Belki de yeni battaniyeyi sevecek ve biz eskisini parçalara böleceğiz kim bilir.Bu arada bu durumla ilgili başka çözüm önerisi olan varsa lütfen paylaşsın.İnsan bazen tıkanma noktasına geliyor çünkü.

3 yorum:

cavidan dedi ki...

canım herşeyin bir zamanı var. eminim o zaman geldiğinde damla battaniyesiyle olan bağını bitirecektir. şu an kreşe yeni başladığı için kendini güvende hissettirecek tek şey battaniyesi...küçük parçalara ayırmak iyi bir çözüm olabilir.

nihan dedi ki...

kardeşiminde kırmızı battaniyesi vardı..bir keresinde evde unutulunca geliboludan çanakkaleye dönmek zorunda kalınmıştı..çocuktum ama hatırlıyorum evde hala durur..ama o nasıl bıraktı anneme sormalı..

Oya dedi ki...

Valla dilekciğim kelin ilacı olsa başına sürer diyerek başlamak istiyorum yazıma:)) Bizde Yüsrada aynı olayı yaşıyoruz. Allahtan bizimki battaniye değil bir bebek. Daha küçük yani:)) Fakat nasıl bir bağimlıyız sorma. Yatarken mutlaka olmalı yanında, gündüzde; kızdığı, ağladığı, canı sıkıldığı, kısacası sığınma ihtiyacı duyduğu herzaman Fatoş bebek elinde. Bizde şöylede kötü bir durum var, o bebeğin aynısından, aynı renginden birebir bulduk ama kabul etmiyor. Gözü kapalıyken, hatta uykudayken bile kendi bebeği olmadığını farkedip başlıyor ağlamaya. Sanırım kokusundan anlıyor. Yıkatmıyor, kimseyle paylaşmıyor ve gece boyunda elinden bırakmıyor. Bebek eskidi iyice, deforme oldu, yırtıldı bazı yerleri ama illede o. Kaybedersek yada iyice yırtılırsa naparız diye kara kara düşünüyoruz. Damla yıkanmasına izin veriyor ve aynı modelle başka battaniyeyi kabul ediyorsa sorunu çözmek çok daha kolay. Lütfen bu bağımlılıkla ilgili yeni bilgiler edinirsen benimle paylaş canım
Öptüm kızlarıda senide, kreşe alışmalarınada çook sevindim.