25 Eylül 2010 Cumartesi

ALIŞMAYA ÇALIŞIYORUZ...ALIŞTIK..ALIŞACAĞIZ...

Evet yazamadım bir kaç gün.Gerçi bunda alışıp alışmadıklarını rolü yoktu.Sadece yoğunluk vardı ve birazda yazma isteksizliği.Bugün sevgili Ayşenin yorumunu okuyunca yazmak farz oldu artık.
Evet salı gününden sonra herşey daha kolay oldu.Çarşamba gününden beri yarım saat erken alıyoruz kızları.Bu onlar içinde daha iyi oldu benim içinde.Onlar bizi daha erken görüyor ve daha çok güven duyuyorlar bize.Çünkü hergün bırakırken akşama gelip sizi alacağız diyoruz ya.Her almaya gidişimizde özelikle belirtiyorlar bunu."anne siz bizi aldınız" diye.Benim için iyi oluyor çünkü daha çok vaktim kalıyor evde de.Onlarla da daha çok birlikte olabiliyorum.Perşemde günü almaya gittiğimizde öğretmenimiz Oya Hanım sessizce bize içeri gelmemizi söyledi.Galoşlarımızı giydik ve yukarı çıktık.Bir de baktık ki bizim kızlar Oya öğretmenleriyle birlikte girişteki personel odasında.İkiside döner koltuklara oturmuşlar öğretmenleriyle sohbet ediyorlar.Bizi görünce çok şaşırdılar tabi.Çok da sevindiler.Bize hevesle sınıflarını gezdirdiler.Küçücük tuvaletlerini, küçücük sandalyelerini v.s.Çok ferah odaları.Tertemiz.İçim daha da rahat.Birde artık eskisi gibi ağlamamaları daha da güzel.Yalnız her akşam ikiside okula gitmeyeceğiz diye nabız yokluyorlar.Biz okulu sevmiyoruz diyorlar.Bende "annecim bende işe gitmeyi sevmiyorum ama gitmek zorundayım biliyorsunuz.Sizde okulu sevmeseniz de gitmek zorundasınız" diyorum.Ve onlardan da artık ağlamaklı talepler gelmiyor.Dün akşam uyumak üzerelerken Damla okulda öğrendiği bir şeyi yapıyor.Tam anlamıyorum ama öğreneceğim bende.Öğretmenlerine soracağım.Öğrenince burayada yazarım.Haftasonu odalarına dvd ve uydu aldık.Şimdi çizgi filmlerini odalarında izliyorlar.Bizde rahat rahat temizlik, iş güç artık gündemde ne varsa halletmeye çalışıyoruz.İyi oldu tabi.Odalarında daha çok vakit geçirmelerini istiyorum.Çünkü onlarda bizim gibi salonda yaşıyorlar her daim.Maisy yi koymuştum onlara izlesinler diye baktım bir ara Karya kitaplarını almış eline bir taraftan da kitap okuyor.
Bu arada bir kaç kelimelerini yazayım aklımdayken.
demeynen-değirmen
omanaz-olamaz
kipat-kitap
gayı-darı, dayı
çokoko-çikolata
yumuna-yumurta
eppek-ekmek
Bu sabah daha kolaydı tabi yine okula gitmeleri.Ama Damla..Ahhh DAmlacım.Yavrum kızım içine atıyor.Ağlayamıyor bir türlü.Yine dudakları büzük gözler dolu dolu.Yine hem ağlarım hem giderim olayı.İçim parçalanıyor onu öyle görünce.KArya beni öperek ayrıldı ama Damla öpmedi.Annecim hadi öpüşelim dedim ama yüzüme bile bakmadan gitti.Üzüldüm..Ama belli ki onu bıraktım diye kızdı bana.

3 yorum:

My Smitten World dedi ki...

zamanla hersey rayina oturur... Damla´da alisir mutlaka! Bir ay sonra ise eve getirmekte zorlanirsin :)) kolay gelsin canim... kres günlügünün devamini bekliyorum... okumasi cok hos :))

aysencifci dedi ki...

Dilek'cim haber alınca sevindim, az biraz alışmalarına da sevindim.
Mecburen bırakıyorsun, herşeyi onların daha rahat bir hayatı olsun diye yapıyorsun. Ne olur kendini daha fazla üzme! Sen kızlara lazımsın, gerekirse evi boşlarsın, temizlik vs ama kızları boşlamazsın. Sen ÇOK İYİ, ŞEFKATLİ, SEVGİ DOLU, DÜŞÜNCELİ, ARAŞTIRAN, ÖĞRENEN bir annesin. Kızlarda ÇOOOOK ŞANSLI.
Üzülme daha fazla, ne olur.
Damla da alışacak, belki bu kreş tecrübesi onun kabuğunu daha sertleştirecek ve içine attığı şeyleri dışa vurmasına yardım edecek, bilemezsin?
Öptüm sizi çok.

Belkıs dedi ki...

şükür güzel gelişmeleride okudumya, bide şu son paragraf olmayaydı