28 Ocak 2010 Perşembe

BUGÜN YAZMAYA GELDİM

Uzun zamandır yazmak gelmiyordu içimden.Fotoğraf eklemediğim uzun zamanları da dikkate alarak bolca fotoğraf eklemeyi düşünüyordum bir süre.Ama bugün yazmak geldi içimden.Geçen haftadan beri annemin hastane işleriyle uğraşıyordum.Adını bile anmak istemediğim hastalığının gidişatını öğrenmek ve tedaviye yanıt verip vermediğine bakmak için yeni bir PET/CT çekimi istediler.Geçen hafta onu yaptırmıştık ve sonucu aldık.Geçtiğimiz pazartesi de onkoloji doktoruyla olan randevusuna gittik.Sonuç beklediğimizden çok daha iyi çıktı.Biz herhangi bir iyileşme beklemediğimiz gibi aksine hastalığın daha çok ilerlediğini düşünüyorduk.Daha önce yazmıştım alternatif tedaviyle ilgi bazı şeyler aradığımı.Bu annem içindi.Ve biz Manisa'da bir lokman hekimden bitkisel takviye aldık.Artık kemoterapimi yoksa bu bitkisel takviyemi anneme iyi geldi bilmiyorum (ama biz bitkilerin iyi geldiğini düşünüyoruz) ama annemin durumunda bize göre süper bir gelişme oldu.Boyutlarda herhangi bir gerileme yok ama aktifliğini yitirmiş malum hastalık.Dolayısıyla doktorumuz tedaviye yanıt verdiğini ve aynen böyle devam edeceğimizi söyledi.3 yada 4 seans daha KT aldıktan sonra yeni bir PET çekimiyle netleşecek durumumuz.İnşallah annemim durumu daha iyiye gider.Annemin durumu hakkında burada çok fazla şey yazmak istemiyorum.Kızlarım büyüdüğünde bu zor günlerimizi nasıl geçirdiğimizi, neler yaşadığımızı bilmesinler.Ama benim için çok önemli olan annemin durumundaki iyileşmeyi yazmadan duramazdım.Herkesin annesi kendisine kıymetlidir.Ama inanın benim annem benim için kıymetli ötesidir.O bana ben ona o kadar düşkünüzdür ki.Sonuçta o kocasız geçen yıllarında benimle teselli buldu.Ben ise babasızlığımı annemle giderdim.BAna babasız büyüdüğümü elinden geldiği kadar hissettirmemeye çalıştı.O benim biriciğim.Kıymetlim..Anam...
Ben para pul için dua etmem.ALlah kimseye muhtaç etmeyecek kadar para versin bana yeter.Bu yüzden de eskiden tek dileğim çocuğumun olmasıydı.Şimdi ise Allahdan tek dileğim annemin çocuklarımın büyüdüğünü görmesi, en azından onların ilkokula gidişlerini görmesi.

Allah herkese, evlatlarına, eşlerine, ana ve babalarına, kardeşlerine ve sevdikleri herkese sağlık, sıhhat ve uzun ömürler versin...

8 Ocak 2010 Cuma

TOKALARIMIZDAN BİR KISMI

Karya saçını toplatmayı çok seviyor ama kızımın saçları çok cansız.
Gördüğünüz gibi evdeki bütün tokaları kafasına takdırdı ve çokk güzel bir taç oldu.
Çokta yakıştı kızıma.Birde giydiklerini daha temiz kullansalar.


7 Ocak 2010 Perşembe

SUNSHİNE (GÜNEŞIŞIĞI ) ÖDÜLÜ VE DOSTLUK FERMANI


Sevgili tatesalcim bu iki ödüle layık görmüş beni.NAsıl mutlu olduğumu anlatamam.
Kendisine çokk teşekkür ediyorum.Gelelim ödülün koşullarına.

Ödülü alan kişi bunu 12 kişiye verecekmiş isimlerini ve blog isimlerini beliterek...
Bu çok zor bir seçim olacak benim için.Sonuçta hepinizi çok seviyorum.Ve hepiniz bence bu ödüle layıksınız.Ama madem kural bu yapacak bir şey yok.Seçim yapacağız.

Minik Ece'nin annesi Belkıs
İkiz cadıların annesi Yasemin
Yusuf'un annesi Aytül
İkra ve Yüsranın annesi Oya
Deniz'in annesi Ayşegül
Minik Toprağın annesi Özlem
Sevgili Lale Abla
Sevgili Ebruli
Sevgili Mavianne
Sevgili Smilena
Sevgili Aslı
Ethem ve Efdalin Annesi

Ayrıca dostluk fermanı içinde 10 arkadaşıma göndermem gerekiyormuş ama bende sevgili Tülin gibi yukarıdaki arkadaşlarıma da dostluk fermanını yolluyorum.Gönül herkese göndermek istiyor ama....
Bence gönderilmeyen arkadaşlarımıza gönderirsek hepimiz sebeplenmiş oluruz dimi.
HAdi bakalım bayanlar iş başına.Herkes dostluğunu göstersin birbirine.


6 Ocak 2010 Çarşamba

FAALİYET YAPARKEN


Faaliyet yapmaya çalışıyoruz.Ama her defasında yarım kalıyor.Neden? Çünkü Damla çabuk sıkılıyor.Burda da nohutları doldur boşalt yapmaya başladık.Önce her şey çok düzgün gitti.Ama sonra DAmla sıkıldığı için nohutları etrafa saçtı e Karya da onu görünce aynı şeyleri yapmaya başladı ve bizim faaliyet çalışmamız her zamanki gibi amacına tam ulaşamadan sona erdi.

4 Ocak 2010 Pazartesi

Aradaki 7 farkı bulunuz :-))

DOĞUM GÜNÜ FOTOLARIMIZ..










Doğum günü fotolarımız bunlar..Aile arasında küçük bir kutlama yaptık bu yıl.
Geçen yıl ilk doğum günümüz olduğu için ve ben kendi adıma anneliğimi kutladığım için büyük bir kutlama yapmıştık.Bu yıl kızların henüz küçük olması ve çokda tedirgin olmamaları adına küçük bir parti olmasını istedim.Ama önümüzdeki yıl nasipse yine büyükçe bir parti düşünüyorum.Bol çocuklu..Onların eğlenmesi adına.Bakalım günler neler gösterecek.
Kızlar için çok iyi oldu kalabalık olmamamız.Her zaman gördükleri tanıdıkları yüzler olunca keyif aldılar.Abimler, yengemler, annemler (hem annem hem kayınvalidem) ve biz.
Hediye paketlerini açarken çok tatlılardı.O kadar çok paket açtılar ki.Onlarda şaşırdılar bu kadar paketi birarada görünce.Ama en çok beğendikleri şey sanırım pastamızdı.Parmaklayarak ne olduğunu anlamaya çalıştılar sürekli.Konsept olarak isimlerine uymaya çalıştım bu yıl.
Onlar benim uğur böceklerim..Umarım hayatları boyunca bize ve kendilerine uğur getirirler.